Ik gooide het roer om. Ik besloot mijn leven anders in te richten en startte mijn eigen onderneming als lifecoach. Het voelde als thuiskomen in mijn missie. Al snel kwamen er steeds meer vrouwen op mijn pad, vooral coaches en therapeuten die zich herkenden in mijn manier van werken. Vrouwen die niet pasten binnen de standaardregels van ondernemen, maar die juist werkten vanuit intuïtie, energie en creativiteit.

Mijn werk groeide en ik groeide mee. Wat begon als life coaching werd intuïtieve businesscoaching. Jarenlang begeleidde ik intuïtieve ondernemers op hun pad, waarbij spirituele en persoonlijke ontwikkeling altijd het hart van mijn werk vormden. Maar achter de schermen gebeurde er nog iets anders.

In diezelfde periode werd ik steeds vaker geroepen door iets wat ik toen nog niet goed kon benoemen. Een fluistering en een herinnering. Een oude energie die me riep om dieper te zakken. Om niet alleen met persoonlijke groei bezig te zijn maar ook met iets wat veel ouder was. 

Ik begon me 8 jaar geleden te verdiepen in oude natuurreligies. In hekserij, godinnenwijsheid, druïdisme, sjamanisme en het pad van de priesteres. Wat begon als een nieuwsgierigheid werd al snel een diep innerlijk weten: dit is mijn weg. Ik las oude mythes en verhalen, vol codes en wijsheid die teruggaan tot onze pre-Keltische voorouders. En ik voelde: deze kennis wil terugkomen naar de wereld. Niet als iets nieuws, maar als iets ouds dat zich weer wil herinneren.

In de jaren die volgden ben ik talloze keren afgereisd naar Glastonbury en andere krachtplaatsen in Engeland. Op die plekken die voelen als portalen, voelde ik het veld van Divine Feminine Energy. Ik kwam er niet alleen om te leren, maar vooral om te herinneren. Om op te halen wat al in mij leefde. Onderweg ontmoette ik bijzondere leraren die hun wijsheid met mij deelden, en het voelde alsof ik steeds opnieuw werd geïnitieerd in een dieper weten.

Divine Feminine Energy kwam niet zomaar op mijn pad, het riep mij. En het bleef me roepen. Het heeft me herinnerd aan wie ik ben. Ik leerde leven in afstemming met het jaarwiel, de seizoenen, mijn eigen ritme, mijn cyclus, mijn innerlijke natuur. Ik dook diep in rituelen, ceremonies, magie en creatie. Ik leerde co-creëren met de natuur en de kosmos, en begon te werken met godinnen. Iedere godin opende een ander veld. Iedere ontmoeting bracht me dichter bij een vergeten deel van mezelf.

En ik ontdekte: de kosmos zit vol guidance. Er is zoveel ondersteuning, zoveel mysterie, zoveel magie maar je moet leren luisteren. Leren ontvangen. Leren zakken in wat je allang weet.

Mijn werk is geen methode. Het is een levend veld. Een samenspel van alles wat ik heb geleerd, gevoeld, onthouden en ontvangen. Het is een co-creatie tussen mij, mijn gidsen, de godinnen en het grote mysterie. En alles wat ik op dit pad heb mogen ontdekken, draag ik nu met liefde over aan anderen.

Ik geloof dat deze wijsheid ons vrouwelijk erfgoed is. Dat het niet gaat om aanleren, maar om herinneren. Dat dit de ontbrekende schakel is die zoveel vrouwen voelen maar niet kunnen benoemen. Want zodra je dit pad weer betreedt, kom je thuis bij jezelf. Je ontdekt dat je onderdeel bent van een oud web van wijsheid. Dat je een draad in handen hebt. En dat je hier niet zomaar bent.

Wanneer je het mysterie weer durft te openen, verandert alles. Je ziel begint te spreken. Je lichaam reageert. Je hele wezen herinnert zich wie jij bent op een dieper niveau.

En precies daar begint het. Daar waar jij je herinnert wie je werkelijk bent, ontstaat de kracht om je leven te leiden vanuit je volle vrouwelijke essentie. Vanuit jouw magie en vanuit jouw waarheid.

Vanuit daar creëren we samen een nieuwe wereld.