Een zomer vol transformatie, chaos en de geboorte van een nieuwe ik.

Ik voelde het niet meer.

Achteraf gezien begon dit hele proces een paar maanden geleden toen ik op mijn kantoor zat en om mij heen keek. Ik dacht ineens waar heb ik deze 92 vierkante meter voor nodig? Ik voelde het niet meer. Het had niet meer de betekenis die ik het voorheen gaf. Voorheen was het de kroon op mijn werk en mijn plek van creatie. Hoe gek dat ook misschien nu klinkt voor mij voelde het als een verlies. Ik dacht eerst dat het aan de stijl lag dus heb ik het nog helemaal opgeknapt en nieuwe raambekleding aangeschaft. Het is prachtig maar ik voel het niet, ben ik dan ondankbaar dacht ik?

Naast mijn kantoor voelde mijn huis ook al langere tijd niet goed. Ik heb een 7 kamer woning, twee onder 1 kap in een wijk die je luxe zou kunnen noemen. Ik wilde het lang niet toegeven maar ik vind het er vreselijk, continue klussende buren en ik voel me opgesloten in een woonwijk. Hierbij dacht ik ook dat het een fase was en heb ik het dus gerestyled. Je raad het al, dat werkte niet haha. Het is zelfs zo erg dat ik mijn meubels in chique hotel stijl veel minder mooi vind dan de spullen die ik heb gevonden tijdens schat zoeken in de kringloop.

Terwijl ik dit type denk ik, Kel klaag niet zo. Kijk naar wat je allemaal hebt.

What the fuck is er aan de hand?

En bam daar is het geconditioneerde beeld van gelukkig en succesvol zijn als ondernemer, ik heb een groot huis, draai een topomzet, heb een team en een prachtig kantoor. Ik zou gelukkig moeten zijn, maar ik voel het niet. De ambitie die ik jaren heb nagestreefd waar ik keihard voor heb gewerkt en zeker in de eerste jaren mijn privéleven voor heb opgeofferd het is het niet voor mij. Het voelt alsof ik de droom van een ander heb nagestreefd. Ineens kom ik er nu achter dat het nooit mijn droom was. Het is hetgeen wat ik zag in marketingstrategieën en waar ik schijnbaar onbewust dacht naartoe te moeten gaan om het meest ultieme gevoel van succes te ervaren. Het voelde als een illusie waar ik ben in getrapt. Je wilt niet weten hoe kwetsbaar dit voor mij voelt om op te schrijven. Ik voel me hier totaal niet comfortabel bij, maar ik voel dat ik het moet delen.

Wat de laatste weken de gedachte bracht wat is er mis met mij?!!! Of what the fuck is er aan de hand?

Als dit het niet voor me is wat dan wel?

Precies dit had ik 5 jaar geleden ook. In iets wat nu als een vorig leven voelt. Ik was in loondienst, ging trouwen, prachtige reizen maken en had alle opleidingen behaald die ik wilde inclusief de topfunctie die erbij hoorde, maar ik was niet gelukkig. Sterker nog ik voelde mij depressief en kreeg een burn-out. Het geconditioneerde beeld van geluk stortte in elkaar als een kaartenhuis. Gelukkig heb ik nu geen burn-out, maar ik ben wel moe en moet heel goed letten op mijn persoonlijke ruimte en wat ik daar in toe laat. De zelfzorg gaat ook even 4 tandjes omhoog. Ik ben nu het liefst alleen of met mijn man en verlies me graag in creatieve projecten en rondlopen in de natuur.

Als dit het niet voor me is wat dan wel? Waar is de rode draad die ik kan volgen, wat ik kan vasthouden? Van een kunstenares kreeg ik ooit de tip: begin bij wat je al wel weet. Een geniale tip! Wat ik wel weet is dat ik in of dichtbij de natuur wil wonen. Daar zijn we nu mee bezig en zodra ik daar ben, zeg ik mijn kantoor op.

Ik voel zoveel geluk als ik eraan denk.

Het huis waar we mee bezig zijn, is de helft aan grootte die ik nu heb en dat geeft me zo’n vrij gevoel. Het is de bedoeling dat we zelf veel gaan inleggen dus houden we nog maar een mini hypotheek over. Ook dat voelt vrij. Mijn lieve man die me in alles steunt zal dan een kantoor nemen en ik werk weer vanuit huis. In onze megatuin bouwt hij een overkapping voor ons, met houtkachel zodat ik in de herfst/winter buiten kan schrijven aan tafel, met een houtkachel die brand en uitzicht op de bomen. Ik voel zoveel geluk als ik eraan denk. Als ik de tuin zat ben loop ik in 5 minuten naar het strand of sta ik in de polder.

Ik wil het opnieuw vorm gaan geven.

Er is 1 ding dat ik niet wil veranderen en dat is de tientallen klanten die ik heb. Ik houd van mijn klanten, en ik houd ervan om te teachen en een mentor te zijn voor ze. Om ze te mogen zien groeien en ontwikkelen, het heeft voor mij altijd gevoeld als een voorrecht om met ze te mogen werken en daar ben ik intens dankbaar voor, maar ik wil ook een andere relatie met mensen die mij volgen of insta, fb etc. Ik wil veel meer les gaan geven en schrijven over mijn reis. Ik wil het opnieuw vorm gaan geven.

In mijn team zijn er ook aanpassingen, ik heb besloten te stoppen met adverteren op facebook. Op een of andere manier lag mijn aandacht daar terwijl ik zoveel volgers, leden en mensen op mijn e-mail heb. Daar ga ik me nu op focussen.

Deze blog voelt echt als de naakte waarheid, maar ergens voelt het ook alsof ik dichterbij jullie sta en dat voelt goed. Ik ben mijn eigen script aan het herschrijven op wat mij gelukkig maakt. Ik ben aan het accepteren wat ik eerder nog niet kon accepteren van mezelf. Dat is dat ik in de natuur wil zijn, minder prikkels wil, een vrijwel lege agenda en bovenal een heel simpel leven. Terug naar de eenvoud.

Na het kijken van the social dilemma was ik er helemaal klaar mee

Ik ben gestopt met WhatsApp, werk nu nog 3 dagen van 6 uur i.p.v. 4 van 8 uur. Zodat ik veel meer ruimte heb voor het bestuderen van oude natuurreligies, mystiek en alchemie. Dit najaar start ik met Sjamanisme en een verdieping in de Engelse natuurreligie. Het zet me zo aan en geeft mij zoveel inspiratie. Wat er ook voor zal zorgen dat ik easy peasy blogs, podcast en content maak. Dat wordt puur en alleen geïnspireerde actie. Ik kan het al voelen. Dat gevoel was weg met die advertenties, dat werd zo’n energielek en na het kijken van the social dilemma op Netflix was ik er helemaal klaar mee. In ieder geval voor nu.

Mijn titel die ik heb herzien. Ik ben geen businesscoach, zo dat is eruit. Van de week postte ik het ook al op insta en dat voelde goed. Ik zou het wel kunnen zijn een business coach maar ik wil het niet. Waarom? Dat ga ik je uitleggen.

Ik wil het niet omdat ik mezelf in eerste instantie niet zie als een coach, maar meer als een mentor en leraar.

Een mentor omdat ik verschillende klanten help in hun persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Waar ik een omgeving voor hun tracht te creëren waarin ze op hun best kunnen zijn. Dat doe ik door ze uit te dagen, samen aan projecten te werken en door hun talenten, power, intuïtie en eigen wijsheid aan te boren.

Hier komt 0 marketing en strategie aan te pas. Ik wil daar ook ver weg van blijven, ik wil mensen niet vertellen wat ze moeten doen. Dat is mijn ogen zo’n vorm van disempowerment. Ik zie mensen letterlijk de antwoorden buiten zichzelf zoeken en anderen op een voetstuk zetten en dat vind ik zonde. Want je groeit dan niet, je kopieert en bent daarin afhankelijk van een ander.

Veel liever leer ik anderen om de antwoorden uit zichzelf te halen. Het is onmogelijk dat 1 methode voor iedereen werkt, iedereen heeft zijn eigen methode en dat dienen we in onszelf te ontdekken. Dat is waar ik anderen mee help. Ik voel me een leraar omdat ik al mijn zelf geleerde en gepraktiseerde kennis overbreng. Veelal op het gebied van manifestatie, creatie, mindset en intuïtie. Wat ik weer verwerk in audio, video, leeromgevingen, masterclasses, masterminds en livedagen met klanten.

Daarnaast ben ik al sinds kinds af aan geïnteresseerd in oude religies, rituelen en zienswijzen die als je het aan mij vraagt allemaal uitkomen op persoonlijke groei en het praktiseren van manifestatie.

Wat doe je voor werk?

Dit is mijn grootste passie. Hier kun je me midden in de nacht voor wakker maken en ik zou het zelfs gratis doen. Als ik dit niet voldoende uitdraag dan bloed ik dood, het is een katalysator voor mijn eigen power en passie. Het maakt dat wanneer ik er mee bezig ben ik mezelf high on life voel.

De laatste tijd heb ik nogal wat nieuwe mensen ontmoet en dan komt de bekende vraag wat doe je voor werk? Ik heb al maanden moeite met het beantwoorden van deze vraag, dus zeg ik maar dat ik een auteur ben en een spiritueel business coach. Terwijl ik dit type voel ik mijn buik ineen krimpen.

Het klopt niet meer. Maar wat ben ik dan wel?

Om eerlijk te zijn ben ik daar nog niet over uit. Ik ga er ook niet over nadenken, het juiste antwoord zal zich vanzelf aandienen. Maar ik verwacht dat het iets zal worden in de trant van innerpower mentor & manifestatie leraar. Wow die voel ik wel, maar ik laat hem nog even open. Ik focus me sinds de afgelopen 2,5 jaar ook alleen op ondernemers en heb er wel honderden geholpen. Dit blijf ik doen, maar ik voel ook een opening naar particulieren toe. Via via hoor ik wat mijn boek teweeg brengt bij andere vrouwen en dat vind ik geweldig.

Dit najaar volg ik puur waartoe ik mij tot aangetrokken voel. Ik zie wel waar ik uitkom, ik zie het als een avontuur en ik omarm het. Gelukkig hebben mijn programma’s en membership een vrije vorm. Kan ik iedereen die zich een beetje kan identificeren met mij aanraden. Het speelveld is dan open. Mijn next level programma is volledig afgestemd op de groep. De bijeenkomsten staan vast, de inhoud niet, maar ik krijg altijd terug dat het precies is wat ze nodig hebben.

Ik houd jullie op de hoogte van mijn proces en ik zal heel veel dingen gaan uitproberen, zo denk ik aan een workshop manifesteren i.c.m. oude religies. Of een social detox, terug naar de essentie. Een dag training voor te drukke onderneemsters waarbij hun bedrijf plaats mag gaan maken voor hun leven.

Voor nu staat er ook al veel moois op de planning!

En zijn er weer prachtige activiteiten in mijn membership.
Gisteren gaf ik bijvoorbeeld een oracle night waarin we gezamenlijk in een superhoge frequentie met elkaar hebben verbonden en afgestemd boodschappen hebben ontvangen.

En op 30-9 geeft bestseller schrijver Geert Kimpen een workshop maak goud van je leven.

Je kunt lid worden van het membership voor slechts 75,- ex btw. per maand. Tevens krijg je dan toegang tot een geweldige community en een leeromgeving. Klik hier.

Ook interessant